Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Nee, het is inderdaad niet zo handig getimed om 6 maanden met sabbatical te gaan middenin een pandemie. Maar laten we eerlijk wezen; dit hele gedoe met die pandemie duurt nu al bijna twee jaar en de meesten van ons stellen daardoor alle plannen steeds maar weer uit. Reizen is waarschijnlijk een van de dingen die het vaakst wordt uitgesteld. Of het nu gaat om twee weken naar Spanje, skiën in Oostenrijk, een langverwachte reis naar Bali of die sabbatical waarvoor je gespaard hebt.
Daar ben ik dan, klaar om de sprong in het diepe te wagen en 6 maanden op reis te gaan naar de VS en Canada, plus nog wat andere nader te bepalen bestemmingen.
Het plan
Stap 1: Geld sparen
Stap 2: Begin met plannen. Wijzig je plannen. Maak andere plannen. Wijzig ze opnieuw… want ja, dat hele pandemiegebeuren.
Stap 3: Bereken diabetesdingen.
Stap 4: Bestel diabetesspullen en regel het noodzakelijke papierwerk.
Stap 5: Baal van al het diabetesspul dat je mee moet nemen.
Stap 6: Pak al dat diabetesspul + 2 paar onderbroeken + 1 paar sokken.
Stap 7: Ga op reis!
Hoe begin je?
Nou, stap 1 en 2 zijn redelijk makkelijk te regelen. Uiteindelijk hebben we besloten om niet te veel vooruit te plannen en we zien wel wat er gebeurt als we eenmaal op weg zijn.
Verder naar stap 3: Dat is berekenen hoeveel diabetesspullen ik nodig heb. Ik gebruik een FGM, dus ik heb genoeg nodig voor 180 dagen en nog wat extra voor het geval dat een van die etters eraf valt of niet werkt. Daarom ga ik ervan uit dat 20 sensoren genoeg zou moeten zijn voor zo’n 25 weken. Normaal gebruik ik er 13 dus neem ik er 7 extra mee voor de zekerheid.
Dan de benodigdheden voor mijn insulinepomp. Ik gebruik een pomp die niet in de VS verkrijgbaar is, dus ik kan daar niet bij een lokale apotheek aankloppen mocht dat nodig zijn. Eens in de drie dagen een nieuw infuussetje + reserves, eens in de drie dagen nieuwe slangetjes + eens in de drie dagen een nieuwe insulinecartridge. In totaal: 80 infuussetjes, 80 slangetjes, 10 insulineflacons en 80 cartridges.
Dan heb je uiteraard ook nog een extra insulinepomp, bloedsuikermeter (+ reserve), infusieset (+ reserve), twee Novorapid flexpennen en naaldjes (voor het geval dat), een pen Tresiba (voor het geval dat), twee glucagonneussprays, wat alcoholdoekjes, Skin Tac en een kleine hoeveelheid lancetten, batterijen en batterijdeksels. Dat was het wel zo ongeveer, geloof ik.
O, en het papierwerk. Mijn ziekenhuis (Diabeter) heeft me een brief meegegeven waarin staat dat ik mijn diabeteshulpmiddelen niet af hoef te doen tijdens mijn vlucht en dat ik alle nodige spullen mee het vliegtuig in mag nemen. Superhandig. Ik heb ook een overzicht van mijn medicijnen opgevraagd bij mijn apotheek. Met dit alles op zak kan ik me haast niet voorstellen dat er problemen ontstaan op het vliegveld of op de plaats van bestemming. Klaar om te gaan.
ZO veel spullen!
Je bestelt al je benodigdheden (in januari, ben je in één klap in de eerste twee weken van het nieuwe jaar door je eigen risico heen – bedankt hè, Nederlands zorgverzekeringsysteem) en al die dozen worden bezorgd. En dan slaat de paniek toe. Want het zijn ZO VEEL SPULLEN. Maar als je al die spullen uit de dozen haalt, neemt het een stuk minder plaats in beslag. Al die informatiefolders plus alle lucht. Door alles uit te pakken scheelt dat zeker de helft aan ruimte. Met een luchtvaartmaatschappij die je toestaat een extra tas met medische bagage mee te nemen, past de helft van mijn diabetesspul in een (niet eens al te grote) schoudertas. De rest verdeel ik over twee rugzakken die in het ruim gaan en nog twee rugzakken handbagage.
Gelukkig blijft er nog steeds genoeg ruimte over om meer mee te nemen dan slechts twee onderbroeken en een paar sokken. Dus we kunnen de helft van stap 6 overslaan (jippie!) en hoeven ons alleen nog maar druk te maken over al die andere dingen die nog gepakt en geregeld moeten worden voordat we gaan. Je weet wel, al de gewone niet diabetes-gerelateerde zaken – wat nog steeds een redelijk lange lijst is voor 6 maanden buitenland. Maar wat betreft diabetes – ben ik klaar voor vertrek!
Over Veerle
Mijn naam is Veerle en ik neem nu even pauze van mijn baan als marketeer in de gezondheidssector om te reizen, te relaxen en de wereld te ontdekken. Momenteel verblijf ik in de VS waar ik veel wandelingen maak, boeken lees, uitslaap en langzaamaan begin met het plannen van het volgende deel van onze reis – hopelijk brengt ons dat naar Canada. Diabetes reist mee met mij en mijn partner en voor Kaleido zal ik schrijven over hoe deze onwelkome reisgenoot zich gedraagt.